Οι πληθυσμιακές ομάδες στο χωριό Δραβήσκος

Το χωριό Δραβήσκος, από το 1999 πλέον "Δημοτικό Διαμέρισμα" του Δήμου Νέας Ζίχνης, κατοικείται από δημότες ποικίλης καταγωγής. Τις τρεις μεγαλύτερες πληθυσμιακές ομάδες αποτελούν "Εντόπιοι", "Μικρασιάτες" και "Θρακιώτες". Επίσης υπάρχουν μερικές οικογένειες αρμένικης καταγωγής καθώς και μεμονωμένα άτομα από άλλες περιοχές της Ελλάδας που εγκαταστάθηκαν στο Δραβήσκο για προσωπικούς ή οικογενειακούς λόγους.
Κατά τη δεκαετία του 1990 προσήλθαν αρκετές οικογένειες "ομογενών" από κρατίδια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ενώ μεταγενέστερα εγκαταστάθηκαν και πολυάριθμοι Αλβανοί υπήκοοι.

Οι Εντόπιοι

Η πληθυσμιακή ομάδα των λεγόμενων Εντόπιων συμπεριλαμβάνει τους απογόνους οικογενειών που κατοικούσαν πριν από το 1920 στο Δραβήσκο και κυρίως στο ύψωμα του Αγίου Αθανασίου, χωρίς να υπάρχουν ουσιαστικά στοιχεία για την προγενέστερη καταγωγή τους. Αν και εικάζεται, ότι μέρος των Εντοπίων κατάγεται από στα Βαλκάνια περιπλανώμενες νομάδες αιγυπτιακής καταγωγής, η υπόθεση αυτή στερείται κάθε ουσιαστικής τεκμηρίωσης.

Οι Εντόπιοι φημίζονταν πάντως για τη φιλόξενη και φιλότιμη νοοτροπία τους, χαρακτηριστικό που σώζεται μέχρι και σήμερα.


Τμήμα συνοικισμού των "Εντοπίων"


 'δω στον απάν' τον μαχαλά ...


Πίσω όψη του Ναού "Αγίου Αθανασίου" και τμήματος του κοιμητηρίου της ενορίας
 

Οι Μικρασιάτες

Το 1923 εγκαταστάθηκε μια ομάδα περίπου 200 προσφυγικών οικογενειών από την Πάρλα της Πισιδίας (Μικράς Ασίας) μόνιμα στην περιοχή. Περίπου 110 οικογένειες ίδρυσαν το χωριό "Μαυρόλοφος", ενώ οι υπόλοιπες οικογένειες εγκαταστάθηκαν στο Δραβήσκο απέναντι από το ύψωμα του Αγ. Αθανασίου. Μικρότερος αριθμός "αργοπορημένων" Μικρασιατών  εγκαταστάθηκε το 1925 στην νοτιοδυτική πλευρά του υψώματος του Αγ. Αθανασίου.

Οι πρόσφυγες από την Πάρλα αποτελούσαν μια κλειστή κοινωνική ομάδα, τα μέλη της οποίας είχαν με σχεδόν όλους του άλλους ομογενείς τους κάποιο βαθμό συγγένειας. Καθώς αρκετοί άντρες διέθεταν αξιόλογες ικανότητες σε οικοδομικά και ξυλουργικά επαγγέλματα, οι πρόσφυγες προχώρησαν επίμονα στην ανοικοδόμηση του νέου συνοικισμού και βασικών υποδομών. Οι δε γυναίκες φημίζονταν για τη δεξιοτεχνία τους στην ύφανση, ειδικότερα χαλιών.

Οι Θρακιώτες

Το 1923 / 1924 εγκαταστάθηκαν στο Δραβήσκος περίπου 60 - 70 οικογένειες προσφύγων από την Ανατολική Θράκη, στην πλειοψηφία τους αρκετά ευκατάστατοι κτηνοτρόφοι και αγρότες. Όπως και στην περίπτωση των Μικρασιατών προηγήθηκαν εκτοπίσεις λόγω αντιδράσεων των τοπικών κοινωνιών, κυρίως επειδή οι απαιτήσεις σε βοσκότοπους για τα κοπάδια των προβάτων των Θρακιωτών ήρθαν σε σύγκρουση με ιδιοκτησιακά καθεστώτα και μεθόδους καλλιέργειας των υφιστάμενων αγροτεμαχίων. Τελικά οι Θρακιώτες εγκαταστάθηκαν στη δυτική πλευρά του χωριού Δραβήσκος και ασχολούνται κατά το πλείστον μέχρι σήμερα με την κτηνοτροφία και γεωργία.


Ομάδα προσφύγων
(δεκαετία του 1920)


Τμήμα του "Μικρασιάτικου" συνοικισμού


Τμήμα του συνοικισμού των "Θρακιωτών"

Προσέλευση οικονομικών προσφύγων

Κατά τη δεκαετία του 1990 προσήλθε στο Δραβήσκο σταδιακά αξιόλογος αριθμός αποκαλούμενων "Ομογενών" από διάφορες περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Λόγω της πλέον φθίνουσας τοπικής οικονομίας εγκαταστάθηκε όμως τελικά μόνο ένας μικρός αριθμός των ατόμων αυτών μόνιμα στο χωριό.

Παράλληλα άρχισε και η αθρόα προσέλευση μεταναστών από την Αλβανία, οι οποίοι απασχολήθηκαν αρχικά σε μεγάλο βαθμό παράνομα και για ιδιαίτερα χαμηλά μεροκάματα κυρίως στις αγροτικές καλλιέργειες. Σήμερα κατέχουν οι περισσότεροι Αλβανοί άδειες παραμονής και εργασίας και εργάζονται πλέον όχι μόνο σε αγροτικές καλλιέργειες και κτηνοτροφικές μονάδες, αλλά και σε πολυάριθμες ιδιωτικές επιχειρήσεις, "εκτοπίζοντας" σχεδόν ολοκληρωτικά το ανειδίκευτο εντόπιο εργατικό δυναμικό και συμβάλλοντας στην καθήλωση των μεροκάματων σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα.