Ιστορικά στοιχεία
Επειδή μια αναλυτική ανασκόπηση της ιστορίας του Δραβήσκου θα ξεπερνούσε τα όρια της προκείμενης ιστοσελίδας, παρακάτω παρουσιάζεται μόνο μια γενική σύνοψη του ιστορικού πλαισίου με έμφαση στα σχετικά πρόσφατα γεγονότα. Ωστόσο διατίθεται το ιδιαίτερα αξιόλογο καθώς μέχρι σήμερα μοναδικό σύγγραμμα "Η ιστορία του χωριού Δραβήσκου" του Στέλιου Μ. Σαμολαδά ΔΩΡΕΑΝ σε μορφή "ηλεκτρονικού βιβλίου". Λεπτομέρειες θα βρείτε στην ενότητα "Διάφορα".
Μια αναδρομή στα βάθη της ιστορίας του Δραβήσκου οδηγεί σχεδόν 3.000 χρόνια πίσω στο παρελθόν. Αν και το ακριβές χρονικό σημείο της ίδρυσης του Δραβήσκου παραμένει άγνωστο, η ύπαρξη του οικισμού αναφέρεται από το 700 π. Χ. περίπου. Η πιθανότερη εκδοχή αποδίδει την ίδρυση του οικισμού στους Θράκες. Ως ιδιαίτερα σημαντικό εμφανίζεται το γεγονός ότι η αρχική τοποθεσία του οικισμού συμπίπτει με μόνο ασήμαντη απόκλιση με τη θέση του σημερινού χωριού και ότι η ονομασία του παρά τις κατά καιρούς εμφανιζόμενες παραλλαγές διατηρήθηκε μέχρι σήμερα. |
|
Το 168 π. Χ. κατακτήθηκε η Μακεδονία από το Ρωμαϊκό στρατό και το Μακεδονικό κράτος διαλύθηκε οριστικά. Ο Δραβήσκος περιλήφθηκε στην επαρχία "Μακεδόνων Πρώτην", με πρωτεύουσα την Αμφίπολη. Από την εποχή εκείνη σώζεται στην περιοχή "Φραγκάλα" ένα λιθόστρωτο τμήμα της στρατιωτικής "Εγνατίας Οδού", η οποία σύνδεσε το Δυρράχιο με την Κωνσταντινούπολη. |
|
Η σταδιακή μετακίνηση των κατοίκων του Δραβήσκου προς το λόφο του Αγ. Αθανασίου στη βόρεια πλευρά του σημερινού χωριού φαίνεται να έλαβε χώρα μέχρι το τέλος του 14. αιώνα. |
|
Στα πλαίσια των διεθνών εξελίξεων κατά το τέλος του 19. αιώνα ανέπτυξαν και στην επαρχία Φυλλίδα Βούλγαροι κομιτατζήδες την ανατρεπτική τους δράση, ώσπου το 1905 ο Σερραίος οπλαρχηγός Δούκα Γ. Δούκα ανέλαβε μετά μίας ομάδας 20 οπλισμένων αντρών την προστασία της ευρύτερης περιοχής Φυλλίδος και Παγγαίου. Το 1912 σχημάτισε ο λεγόμενος "Καπετάν Ζέρβα" μια ένοπλη απελευθερωτική ομάδα περίπου 100 ανδρών από χωριά της περιοχής και συνέβαλε στη δίωξη των Τούρκων τόσο από τα τοπικά χωριά όσο και από την ευρύτερη περιοχή. | Στην απελευθερωτική ομάδα του Δούκα Γ. Δούκα ("Καπετάν Ζέρβας") συμμετείχαν οκτώ άνδρες από το Δραβήσκο:
|
Κατά τη διάρκεια του Β' Βαλκανικού και Α' Παγκόσμιο Πολέμου βρέθηκε το χωριό Δραβήσκος κατά τα έτη 1912/13 και 1916/18 υπό Βουλγάρικη κατοχή, όποτε έλαβαν χώρα καταστροφές, λεηλατήσεις και εκτελέσεις κατοίκων. Επίσης απάχθηκαν πολλοί κάτοικοι του Δραβήσκου προς το εσωτερικό της Βουλγαρίας, όπου οι περισσότεροι από αυτούς βρήκαν τραγικό θάνατο σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Κατά το Β' Παγκοσμίου Πολέμου βρέθηκε το χωριό Δραβήσκος από το Μάιο 1941 μέχρι το Οκτώβριο 1944 για τρίτη φορά υπό Βουλγάρικη κατοχή. Μάλιστα βομβάρδισε το Σεπτέμβριο 1941 ένα Βουλγάρικο αεροπλάνο την πλατεία του χωριού, όποτε σκοτώθηκαν η Καλλιόπη Σελίμη μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά της Μαρία και Πολυχρόνης καθώς και οι έφηβοι Βασίλειος Κουϊκογλου και Βασίλειος Παπαδόπουλος. | Κάτοικοι που εκτοπίσθηκαν κατά του Α' Παγκοσμίου Πολέμου προς τη Βουλγαρία:
Στρατιώτες από το χωριό Δραβήσκος που σκοτώθηκαν στο Αλβανικό μέτωπο κατά της Ιταλίας:
|
Στη συνέχεια έλαβαν χώρα τα γεγονότα του εμφύλιου πολέμου 1944 - 1949, όποτε ένοπλες ομάδες αυτοαποκαλούμενων "ανταρτών" διεξήγαγαν από τα κρησφύγετά τους στα βουνά επιδρομές και κατά του χωριού Δραβήσκος και των κατοίκων του, σκοτώνοντας ένοπλους και άοπλους κατοίκους και προκαλώντας υλικές ζημιές. Σε μια επιδρομή του 1946 πυρπολήθηκε το δημοτικό σχολείο επειδή εκεί στεγαζόταν μια φρουρά της Ελληνικής Χωροφυλακής. Με το εμφύλιο πόλεμο τερμάτισε και ο κύκλος των επανειλημμένων εμπλοκών του χωριού Δραβήσκος και των κατοίκων του στις εκάστοτε συρράξεις του πρώτου ήμισυ του 20. αιώνα. Αυτό δεν σήμαινε όμως και το τέλος του φανατισμού: το "πολιτικό φρόνημα" δίχαζε για ακόμα πολλά χρόνια και την τοπική κοινωνία του χωριού Δραβήσκος. | Στρατιώτες που σκοτώθηκαν από "αντάρτες":
Χωροφύλακες που σκοτώθηκαν από "αντάρτες":
|
Ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στην ιστορία του Δραβήσκου αποτελεί η μαζική άφιξη προσφύγων από τη Θράκη και τη Μικρά Ασία. Παρά τις ισχυρές αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών εγκαταστάθηκαν μετά από παρεμβάσεις προσφυγικών οργανώσεων και κρατικών υπηρεσιών κατά τη δεκαετία του 1920 μεγάλος αριθμός προσφυγικών οικογενειών στο Δραβήσκο, ενώ παράλληλα ιδρύθηκε από τους λεγόμενους Μικρασιάτες και ο γειτονικός οικισμός Μαυρόλοφος.
Το ανατολικό τμήμα της συνοικίας των Μικρασιατών
Αν και η επί δεκαετιών επικρατούσα εχθρότητα μεταξύ αφ' ενός "Εντοπίων" και αφ' ετέρου "Μικρασιατών" και "Θρακιωτών" ανήκει πλέον στο παρελθών, ο σχετικός διαχωρισμός των πληθυσμιακών ομάδων του χωριού Δραβήσκος υφίσταται ακόμη και σήμερα.